- φωτοτηλεγραφία
- η, Ντεχνολ. σύστημα τηλεομοιοτυπίας κατά το οποίο η αναπαραγωγή τού ομοιότυπου αντιγράφου στον δέκτη επιτυγχάνεται με φωτογραφική μέθοδο κατάλληλη για την απόδοση αποχρώσεων, αλλ. φωτοομοιοτυπία.[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. phototelegraphie < φωτ(ο)-* + τηλεγραφία].
Dictionary of Greek. 2013.